اشعار

پخش سبک

بـاز در شـور و نـوای مـسـلـمـم            خونجگـر بهـر عـزای مـسـلـمـم

مـسـلـم آن اهل غـم و آه حـسـین            دومـیـن قــربـانـی راه حــسـیـن

---

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

مـسـلـم آن نــور دل آل عــقــیـل            مــدح او نــور لـبـان جـبــرئـیـل

بـــیــن وادی بــــلا آواره بــــود            نیمه شب در کوچه ها آواره بود

از بصر جز خون دل جاری نکرد            غیر طوعه کس ورا یاری نکرد

شرمگین بود از امامش بالـیقـین            با زبانحال می گـفـت ایـنـچـنـیـن

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

نیست اینجا رنگ و بویی از وفا            ای عـزیـز فـاطـمـه کـوفـه مـیــا

شـور مـاتـم در دلـم افـتـاده است            سنگ ها در دست ها آمـاده است

می خورم غصه در این شهر جفا            بهـر معـجـرهای آل مـصـطـفـی

بر سرت ای یـوسف خیـر الانـام            می خورد سنگ ستم از روی بام

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

****************** ورود به کربلا ******************

بر غـریـبـی مبـتـلا شد کـاروان            وارد کــربـــبــلا شــد کـــاروان

پُــر ســتــاره آســمــان قــافــلــه            آسـمـان هم روضه خوان قـافـله

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

آه ای آلالــــه هــای نـــازنــیــن            « فـادخُـلـوهـا بِـسـلام آمـنـیـن»

الـسـلام ای دلــربــای عـالـمـیـن            زیـنـت دوش پـیـمـبـر یا حـسیـن

قـاسـم و عـبـدالله و جعـفـر سلام            ای ابالفضل ای علی اکـبر سلام

الـسـلام ای دخـتــران بـوتــراب            الـسـلام ای طـفـل زیـبای ربـاب

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

گرچـه با حـال پـریـشـان آمـدیـد            خوش به مهـمـانی جـانـان آمدید

می رسد روزی که گل پرپر شود            بین مـقـتـل شاه دین بی سـر شود

می شـود روزی بـراتـان آشکـار            غرق در خون جسم هفتاد و دو یار

اشک ریز و دلشکـسته می روید            سوی کـوفه دست بسته می روید

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

************* حضرت رقیه سلام الله علیها **************

هـم نـوای اشـک و لالـه شد دلـم            خونجگـر بهـر سه ساله شد دلـم

کودکی اما به مـعـنـا پـیـر عـشق            گریه هایش در عمل تفسیر عشق

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

در خــرابــه شـد سـفـیـر کـربـلا            نـطـق گــویـای امــیــر کــربــلا

در دلش سـوز و نـوای عمه بود            گریه اش چون خطبه های عمه بود

چون دل شب یاد کرد از دلبرش            دلبرش، غم پرورش، تاج سرش

آنـقَــدَر زد نـالــه بـا حــال بـکــا            که خـرابـه شد خـودش کـربـبـلا

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

داد شیطان از کف خود تاب نحس            کلب بوسفیان پرید از خواب نحس

نــانـجــیــبـان حــرامــی آمــدنـد            عـده ای رومـی و شـامـی آمـدنـد

دیـد دخـتر بـزم، بـزم دلبـر است            یک سری در بین طشتی از زر است

تا که سر را دید از جان سیر شد            در همان لحـظه چو عمه پیر شد

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها ***************

عطر غربت برد روحم را به عرش            شد سیه پوش دو لاله عرش و فرش

جان عالم زین مصائب بر لب است            خون جگر بر یوسفان زینب است

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

دو یَـلِ جـنـگـی ناب و بی مثـال            شیر دل، اما بسی کم سن و سال

پـیـرو خـط ولایـت هـر دوشـان            تـشنۀ فـیـض شهادت هر دوشان

هر دو سربـاز رشـیـد مکـتـبـنـد            وارث صبـر و وقـار زیـنــبـنــد

اِذن بـگـرفــتـنـد از مـولایـشــان            بـا طـنـیـن ذکـر یـا زهـرایـشـان

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

عـازم میدان شدند از راه عـشق            عاشقـانه گـرم سـوز و آه عـشق

بر غـم دلـبر دل و جـان باخـتـند            سر ز پـا در راه دین نـشناخـتـند

پس نمودند آن دو شیر بی نظیر            جان نثـار حضرت نعـم الامـیـر

گـشت زیـنب مـفـتـخـر نزد ولی            ماند شاه و خجلت از دخت علی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************** عبدالله بن الحسن علیه السلام **************

حرف رزم یک یتیم عاشق است            بزم، بـزم یک یتـیـم عاشق است

مــا کـه خــاک درگـه ثـارالّله یـم            مـیـهــمـان ســفــره عــبــدالّله یـم

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

ظهر گـرم تشنگی هم گـشت رد            سبط پـیغـمـبر غـریب و بی مـدد

قاتـل نـامـرد در کـف تـیـغ ننگ            می زنـد بر شیـشـه اسـلام سنگ

دسـت عـبـدالله دسـت عـمّـه بـود            زیـر لب مـرثـیـۀ غـم می سـرود

بـارالـهـا ای به درد من طـبـیـب            هست در مقتل عموی من غریب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

دست خود را کرد از عـمه جـدا            رفت و در گودال دید آن بی حیا

کـرده قـصـد کـشـتـن مـولای او            هـسـتـی او، دیــن او، دنـیـای او

چون به دلبر کرد احساس خطر            دست خود را کرد مـردانه سپـر

گـفـت یـا اُمــاهُ یــاد یــاس کــرد            اقـتـدا بر حـضـرت عـبـاس کرد

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام ***************

مــن کــیـــم دلــــداده آل عـــبـــا            خاک پـای قـاسـم بـن الـمجـتـبـی

آن بسیجـی، نوجـوان راه عـشق            چون ابوفاضل به سوز و آه عشق

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

روضه قاسم، نوحه نجمه، دم حسین            هم حسن گوئیم امشب هم حسین

بهر میدان رفتن از راهی شگفت            هر طریقی بود اِذنش را گـرفت

بس حـمـاسه آفـریـد آن نوجـوان            که بُوَد قـاصر زبان از این بیان

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

نـاگـهـان افـتـاد از پـشـت فـرس            گفت عـمو جانم به فـریادم برس

شـاه دین آمد به بالـیـنـش به درد            پاک کرد از صورت او خاک و گرد

دیـد دارد می کـشد پـا بـر زمیـن            گفت ای جـانِ عمو، ای مه جبین

رفته ای در ابر خـون ای آفـتاب            من هم آیم از پی تو، خوش بخواب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************* حضرت علی اصغر علیه السلام *************

چون حسین آن کودک عطشان گرفت            در مثل رَحلی شد و قرآن گرفت

دیده شد در چـشم کـل عـالـمـیـن            مـاه پـاره بـر سـر دست حـسیـن

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

کودکی در حُـسن، زیبـاتر ز مـاه            بین خیمه مادرش در سـوز و آه

زنـده بود اما دگـر جـانی نداشت            داغی آخـر بر دل عـالَم گـذاشت

حجت الّه گـفـت بـر فـوج سـپـاه            کِی نموده، طِفـل بی جـانم گـناه؟

ای ستم هاتان شده از حد فـزون            خود بگـیرید و دهـید آبش کـنون

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

ابـن سـعـد بـی حـیــایِ بَــد دِلِــه            ناگـهـان فـریـاد زد بـر حـرمـلـه

بـی حـیا، کن تـیـر از چِـلّه روان            تا بگـیـرد جـان این دو بی امـان

اهـل خـیـمـه همنشین اشک و آه            حجتُ الّه گـرمِ صحـبت با سپـاه

ناگهان تیـری از آن جانب رسید            گوش تا گوش رضیعش را برید

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

************* حضرت علی اکبر علیه السلام **************

بـاز زهــرایـی و عـاشـورایـی ام            مست، از عـطـر گـل لـیـلایـی ام

در تــمــام عــمــر عـبـد دلـبــرم            ســائــل کــوی عــلــیّ اکــبـــرم

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

مـاه لـیـلا، شـمـس تـابـان حـسین            دُرِ زیـبــا و درخــشـان حـسـیـن

جـلـوۀ احـمـد ز رویـش مـنجـلی            بر حـسـیـن بن عـلـی اول عـلـی

رفت میدان گفت آن شـیـر حـرم            سـبــط ثــارالّله، عــلــیّ اکــبــرم

با نبـردش شـور حـق آکـنـده شد            خـاطرات رزم حـیـدر زنـده شد

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

ناگهان در موج خون گفت این کلام            کی عزیز فـاطـمـه بـر تو سـلام

شـاه دیـن آمـد سـر نـعـش پـسـر            دیـد در احـوال او، شـق الـقـمـر

بـا بــلا آمـیـخـت اسـم اکـبــرش            اربـاً اربـا دیــد جــسـم اکـبــرش

جان ثـارُالله در خـون خـفـته بود            او همان جا اشهدش را گفته بود

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام ***************

دم به دم گـوئـیـم بـی حـد و عـدد            یـابن حـیـدر یا ابـوفـاضـل مــدد

الــســلام ای ســاقـــی جــام ولا            ای عــلــمــدار شـهـیــد کــربــلا

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

الـسـلام ای میـر و سـالار حسین            یـارِ غـمـخـوار و وفـادار حـسین

ای وفایت در دو عـالم بی قـرین            سر بـلـنـد از هـمـتـت اُمّ الـبـنـیـن

بوی عطـر یاس، یابن المرتضی            سیـدی عـبـاس، یابن الـمرتـضی

رفـتـه ای مـیـدان کـه آبـی آوری            چـونکه تو سـقـایـی و آب آوری

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

لیک در هنگام برگشت از جـفـا            هر دو دستت گشت از پیکر جدا

بسکه اینان بی حـیـایـنـد و بَـدَنـد            از جـفا تیـری به چـشمانت زدند

ناله داری گوئـیا بر روی خـاک            تـا قـیـامـت یا اخـا ادرک اخـاک

آبِ مشکت ریخت چون روی زمین            شد خجـل از فـاطـمـه اُمّ البـنـیـن

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

*************** مصائب شب عاشورا ******************

می رسید از هر طرف در خیمه ها            بوی عـطـرِ ذکـر و قـرآن و دعا

چون که زینب بست قامت، بر همه            زنــده شـد یــاد نـمــاز فــاطـمــه

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

وَه چه شوری و چه حالی در حرم            مـی گـرفــتــنــدی بـه یــا الله، دَم

گرچه هر کس در دعا بود و نماز            داشت با محبوب خود راز و نیاز

بـود، احــوالاتِ طـفـلـی دیــدنـی            نـالـه هـای غربـتـش بـشـنـیـدنـی

بـارالـهـا من سـه سـالـه دخـتـرم            دخـتـری بـابـایـی و غـم پـرورم

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

تا سحـر امشب به لب دارم دعـا            که مـکـن مـن را ز بـابـایـم جـدا

چونکه اینها شد دعای غـربتـش            شـد بـر آورده رقـیــه حـاجـتـش

راه غـم با یـکـدگـر کـردند طـی            او پـیــاده بـود و بـابـا روی نِـی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

**************** ظهر عاشورا؛ وداع *****************

بـر دلـم شـور خـدایـی مـی رسـد            بـوی جـانـسوز جـدایـی می رسد

ای فـدای دیـن و مکـتـب الـوداع            ای تـمـام هـسـتِ زیـنـب الـوداع

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

طایرا گر چه رَوی از این چمن            لیک دارم با تو یک جمله سخـن

می رَوی گر از بـرم بـی واهـمه            قـدری آهـسـتـه عـزیـز فـاطـمـه

صبر کن قـرآن بگـیرم بر سرت            جـای مـادر، من ببوسم حنجـرت

آه چـشـم عـاشـقـان خـونـبـار شد            روضـه ام از حـال زارِ یـار شـد

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

من که دل از غـیر دلبـر بَر کَـنَم            خواهم از سوز درون حرفی زنم

کاش آن خواهر نمی زد بوسه ای            کاش بر حنجـر نمی زد بوسه ای

هر چه زد خنجر به حنجر از جفا            سـر نگـردیـد از تن سـرور جـدا

شمر چون آن صحنه در گودال دید            لاجرم از پشت سر، سر را برید

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

**************** مصائب شام غریبان *****************

شـام ماتـم های زینـب شد شروع            تازه عاشورای زینب شد شروع

خیمه ها در آتش و طفلان حزین            خـفـتـه بین خـون یـل اُمّ الـبـنـیـن

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

مـادران بـی پـسر در اضطـراب            خونِ دل جاری ز چشمان رباب

با دلی محزون و چشمی خون فشان            مـی دهـد گـهـوارۀ خـالـی تـکـان

آن طرف تر شرح داغی دیگر است            هرکه را بینی ز ماتم مضطر است

همچو کعبه، دختر زهـرا مطاف            کودکان اطراف زینب در طواف

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

کِی عزیز حـیـدر و زهـرا ببـین            گـوش هـای خـونـی ما را بـبـیـن

عمه جان ای وای ما، ای وای ما            دشـمـنـان بـردنـد زیــورهای مـا

ظـلم ها شد بی کـرانـه عـمه جان            ما کـجـا و تـازیـانـه عـمـه جـان

جسم ثـارالله بی سر غـرق خـون            کاش می شد جان ما از تن برون

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

: امتیاز

پخش سبک

تو سفـیـنـة النجاتی، سـاقـیِ آب حـیـاتی           کشته امر به معروف، تو قتیل العبراتی

الگوی هر مسلـمانی ** فـدای دین و قـرآنی ** بر جـسم عـالمی جانی

---

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

هرموقع میام به روضه، رنگی از خدا میگیرم           آخرِش مثل شهیدا، از تو کربلا میگیرم

می کُـشی تو مرا آخـر ** ای گـل لالـۀ پـرپـر ** ثـارالله، دلبر بی سـر

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** مسلم بن عقیل علیه السلام *************

بر درخت آرزوهام، غربت وغم زد شکوفه           جانِ زهرای سه ساله، یا حسین میا به کوفه

مسلِمِت بی کس و کاره ** باران از دیده میباره ** معراجش بر سر داره

یا حسین تو میا کوفه، یا حسین تو میا کـوفه، یا حسین تو میا کـوفه (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

 نیمه شب در کوچه های، کوفه تنها و غریبم           غصّه دارِ غربتِ تو، هستم ای یار و حبیبم

من که جان بر لبت هستم ** فدای مکتبت هستم ** محزونِ زینبت هستم

یا حسین تو میا کوفه، یا حسین تو میا کـوفه، یا حسین تو میا کـوفه (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

**************** ورود به کربلا ******************

رِزق عالم تا قیامت، سوز و غربت و بلا شد           حـاجـیِ امّ اَبـیـهــا، واردِ کــربــبـلا شـد

بارَد از دیده ها باران ** آمده موسمِ هجران ** داری ای کربلا مهمان

کـربـلا سـرورت آمـد، کـربـلا دلـبـرت آمـد، کـربـلا کـوثـرت آمد (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

از زمانی که در این دشت، قافله شد کربلایی           حضرت ام المصائب، کرده احساس جدایی

گوئیا بیند آن خواهر ** در مقتل پیکری بی سر ** مجروح و لاله گون حنجر

کـربـلا سـرورت آمـد، کـربـلا دلـبـرت آمـد، کـربـلا کـوثـرت آمد (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت رقیه سلام الله علیها *************

آخَرِش معلوم شد امشب، برکاتِ گریه هامان           عمّه جان بیا که از راه، رسیده مهمان برامان

پیش این دخـتـر تنها ** مهمـانی آمده بـابا ** رو لبـش ذکـر یا زهـرا

اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

باباجان منِ سه ساله، گناهم بگو چی بوده           همـۀ جـسم نحـیـفـم، مِثِـل مـادرت کبوده

من و این ظلم تحمیلی ** پیکر و صورت نیلی ** زنده شد یاد آن سیلی

اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها *************

در برابر لعینان، تا بِدَن برا حسین جان           دسته گلهای عـقـیـله، آمدن میـان میـدان

یا حسین سوز آواشان ** یا زهرا نور سیماشان ** یا حیدر ذکر لبهاشان

داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

هر دو مردِ جنگ و پیکار، هر دو محزونِ غم یار           هر دو شاگردانِ درسِ، رزم و پیکار علمدار

سربازی جان فـدا بودن ** در خـطّ مقـتـدا بودن ** لالـۀ کـربـلا بودن

داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* عبدالله بن الحسن علیه السلام ************

بودم از روز ولادت، مست و مدهوشِ امامم           عاقـبت شد قـتلگـاهم، بین آغـوشِ امامـم

عبدالله، زادۀ شیرم ** طفلم و از غمِش پیرم ** دیگه از زندگی سیرم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

شکرحق دستم سپر شد، بردفاع ازجانِ رهبر           باصدای کودکانه، نعـره ام انا ابنُ حـیـدر

یا اُمّـا ذکر لبهایم ** بینِ خون غـرق غـمهایم ** زائـر روی زهـرایم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام *************

ای عمو جانم اَمان از، ظلم و بیداد مدینه           سینه ام بشکسته گشت و، زنده شد یاد مدینه

کـشتۀ ظلم و بیدادم ** از فَرَس چونکه افتادم ** با لبِ تشنه جان دادم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

عمو جان برس دادم؛ افتادم به کنج میدان           زود بیا بالین من؛ تا ندادم ای عمو جان

ببین ای رهبر تنها ** خوردم من سنگ از این اعدا ** اَشهَدَم گشته یا زهرا

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت علی اصغر علیه السلام ***********

بهر حفظِ راه حقّ و، دین پیغمبر علی جان           مثل گل بر روی دستم، تو شدی پرپر علی جان

کُشتۀ راه دین گشتی ** نوحۀ مومنین گشتی ** سیراب از تیر کین گشتی

لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

ای هماره از خدا و، بنده های او سلامت           با چه رویی ای علی جان، ببَرَم سوی خیامَت

من که غمپرورت هستم ** دلخون و مضطَرَت هستم ** خِجل از مادرت هستم

لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت علی اکبر علیه السلام ************

ای گل لیلا چرا تو، گشته ای پرپر ز کینه           گِریَم از داغ غمت ای، یوسف بشکسته سینه

گـشتی ای شبه پیغـمبر** فـدایِ مکـتب داور ** ولـدی ای عـلی اکـبر

پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

نور خورشید ولایت، از جمالت منجلی بود           جُرمَت این بوده عزیزم، نام زیبایت علی بود

گـرفـتـه جـان بابـایت ** پـیـکـر إِربـاً إِربـایـت ** فـدای سـوز آوایـت

پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام *************

از جفا گشته جدا در، علقمه دست علمدار           خورده تیر فتنه ها بر، نرگسِ مست علمدار

بـی هـمـتا یا ابوفاضل ** ای سقّـا یا ابوفاضل ** یا مـولا یا ابوفاضل

یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

در کنار نهر علقم، دادی از کف راهِ چاره           شد اُمیدت نا اُمید و، مشکِ آبت پاره پاره

پسرِ بوتـرابی تو ** العـطـش را جـوابی تو ** شرمـنده از رُبـابی تو

یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** مصائب شب عاشورا ****************

شام تاسوعا رسیده، خون بُوَد جاری ز دیده           از غم یک سر بُریده، مادری قامت خمیده

می کـنـد نـاله و آوا ** هـمـراهِ حـیـدر و طاهـا ** واویـلا آه و واویـلا

واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

ای فدای کام خشک و، تشنۀ نور دو عینم           عصرِ فردا بین گودال، می‌شود بی‌سر حسینم

واویلا کارِ دل زاره ** واویلا گوش و گوشواره ** واویلا حنجر پاره

واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

*************** ظهر عاشورا؛ وداع ***************

هستم از داغ فِراقت، زار و دلخسته برادر           سوی میدان رو، ولیکن، قدری آهسته برادر

الوداع یاس و ریحانم ** الوداع جان و جانانم ** الـوداع یار عطشانم

مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

خواهم اینک ماهِ رویِ، بَس نِکویت را ببوسم           از برای دل تسلّی من گـلویت را ببوسم

صبری کن ای به جسمم جان ** بر سرت با لبِ عطشان ** بگیرم آینه قرآن

مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

*************** مصائب شام غریبان ***************

می کشد از خیمه های، فاطمی آتش زبانه           اهل بیت و کوهی از غم، کوفیان و تازیانه

 واویلا خیمۀ سوزان ** واویلا پیکری عریان ** واویلا مادری گریان

تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

حک شده در قلب تاریخ، کینۀ مَنفورِ خولی           رأسِ شاهِ عالمین شد، راهی تنورِ خولی

واویلا خاک و خـاکستر ** واویلا گریۀ کـوثـر ** واویلا نـالـۀ مـادر

تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

: امتیاز

پخش سبک                           حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام

کوفه میا حسین جان، کوفه وفـا ندارد            کـوفی بی مـروت شـرم و حـیـا ندارد

گردد به شـهـر کـوفه مسلم فـدایت آقا            در کوچه های غـربت گِریَم برایت آقا

---

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

****************************************************

بنگر شدم خزانی ای روی تو بهـشتـم            ای کـاش از بـرایت نـامه نمی نـوشتـم

گـردیـده یابن زهرا در بین خیل أَعـدا            از بـهـر کـشتـن تـو تـیـغ عـدو مـهـیّـا

به روی بـامِ قـصـرِ ابن زیاد ملـعـون            می بینمت که گشتی غرقه به لُجّۀ خون

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

******************** ورود به کربلا ***********************

قلب علی و زهرا بر غصه مبـتلا شد            چون حاجی محمد وارد به کـربلا شد

او آمده که گـردد در راه حـق فـدایـی            زنده کـند ز خـونـش طریـقـت خـدایی

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

****************************************************

همراه خود در این راه او یاس و لاله دارد            سربازِ شیرخوار و طفل سه ساله دارد

خون حسین بریزد اینجا به روی صحرا            آری رَوَد به نیـزه رأسِ عـزیز زهـرا

ایـنـجـا تن وَلـیّ حق بی کـفـن بـمـانـد            زهرا در این مصیبت با گریه روضه خواند

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

**************** حضرت رقیه سلام الله علیها ******************

عـمه بیا که بابا مهمـانِ من شد امشب            به روی رَحلِ دامان قرآنِ من شد امشب

با گـوشِ جـان شـنـیـدم آوایِ آهِ زهـرا            ویرانه شد چراغان از نور ماهِ زهـرا

بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بابا حسین جـان، بابا بابا حسین جـان

****************************************************

ای جـلـوۀ جـمـال محـمـدی پـدر جـان            با سر به دیدنِ من خوش آمدی پدرجان

من که به شهرِ اشک و درد و بلا مقیمم            کی کرده؟ ای پدرجان در کودکی یتیمم

از داغ تو پدر جان آخـر شوم شهـیده            رَگهای گردنت را بگو چه کَس بریده

بـابا بـابـا حسین جـان، بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بابا حسین جـان، بابا بابا حسین جـان

***************** طفلان زینب سلام الله علیها ******************

به عزت و شرافت ما نور هر دو عینیم            آلاله های زینب جان بر کفِ حـسینـیم

رزمنـده های راهِ عـشقِ ولایت هستیم            از موقع ولادت مَستِ شهادت هـستیم

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

جان می کنیم نثارِ نعـم الامیـرِ عطشان            جـان قابلی ندارد در راه حـفـظ قـرآن

ای یوسف پیـمـبـر هـسـتـیِّ ما فـدایت             واللهِ پیکـر ما خـاک است زیـرِ پایت

این است حاجت ما با قلب پُر شـراره            مست از می تو گردیم با جسم پاره پاره

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

***************** عبدالله بن الحسن علیه السلام *****************

عـبـداله م عـمو جان روحـم هوایی تو            با کام خشک و عطشان هستم فداییِ تو

تا که ز جان شنـیدم آوای سوز و آهت            من پَر زدم ز خیمه بر بام قـتـلگـاهت

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

*****************************************************

دستم ز دست عمه چون که عمو جدا شد            دیگر دلم ز قـیـد این زنـدگـی رها شد

در پیش فـتنه های رَذلانِ کـوفه و شام            سَر می دهم عموجان تا زنده گردد اسلام

بنگر عمو ز داغت من اشک دیده دارم            در وادی ولایـت دسـتِ بــریــده دارم

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

****************** حضرت قاسم علیه السلام ******************

من قاسمم عـمـوجان فرزند مجـتـبـایم           در سنِ نـوجـوانی جـانـبـاز کـربـلایـم

بگذار تا عمو جان، گَردم تو را فدایی            ای مظهـرِ خدایی خـورشیـد کـربلایی

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

*****************************************************

در جَنگِ اهلِ فتنه، ای نور حیِّ سبحان            سینه شکسته گردم در زیر سُـمِ اَسبان

گرچه ز شور رزمم دشمن شود زمین گیر            بر پیکرم نشیند تیر و سنان و شمشیر

عـشـق تو در نـهـادم ای قـبـلـۀ مُـرادم            از روی زین فتادم عمو بِرِس به دادم

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

**************** حضرت علی اصغر علیه السلام ****************

ای طفل شیرخواره لای لای علی اصغر            حلق تو پاره پاره لای لای علی اصغر

بر حالَت ای ستاره گِریَد دو چشم مهتاب            با تیر آن حرامی آخر شدی تو سیراب

لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر

*****************************************************

ای گـل فدای عطرِ قُدسی و جـاودانت            پرپـر زدی به روی دستـانِ باغـبـانت

آتش زدی ز داغت بر این دلم عزیزم            لـبـخـنـدِ آخـر تـو شـد قـاتـلـم عـزیـزم

گریان شدند بر تو اهل حـرم به خیمه            آخر تو را بدین حال چه سان بَرم به خیمه؟

لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر

**************** حضرت علی اکبر علیه السلام *****************

ای یـاس پـرپـر مـن عـلـی اکـبـر مـن            شِـبــه پـیـمــبـر مـن عـلـی اکـبـر مـن

از داغت ای علی جان گریان دو چشمِ بابا            از لطفِ تیغ و نیزه گشتی تو ارباً اربا

جـانـم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر

*****************************************************

تیر غمت علی جان بر قلب من نشسته            آیـیـنـۀ دلـم را سـنـگ بــلا شـکـسـتـه

کوفی به حال و روز یک پاره تن بخندد            من غرق اشک و آهم لشگر به من بخندد

قبل از بهشتِ گودال از من بَقا گرفتند            با کُشتَنَت علی جان، جانِ مرا گرفـتند

جـانـم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر

***************** حضرت عباس علیه السلام ******************

جان تو ای علمدار در راه دین فدا شد            غرقه به خون شدی و دست از تنت جدا شد

با فرق غرق خونت دادی ز جان سلامم            ای خفته در یَمِ خون سقای تشنه کامم

ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل

*****************************************************

زینب میان خـیـمه آه از غـمت کـشیده            جسمت ز تیر دشمن چون مشک تو دریده

جا دارد أَر گریبان گردد زماتمت چاک            افتاده ای ز مرکب بی دست بر روی خاک

با پهلـوی شکـسته با قـد و قـامت خـم            زهـرا به دیدن تو آمد ز عـرش اعظم

ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل

****************** مصائب شب عاشورا *********************

تا به سحر بگریند زهـرا و آل حـیـدر            آمـد شب وداعِ یک خـواهـر و بـرادر

هستند این دو محزون بر یکدگر چو مجنون            فردا شود حسینـش غرقه به لُجّۀ خـون

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

امشب وجود خواهر پر شور و سوز و آوا            فـردا سـر بـرادر بـر نـیـزه های أعـدا

امشب حزینه خواهر غرق شکوه و اِجلال            فردا تنِ برادر بی سر به خـاک گودال

امشب گل رباب است در بین گاهواره            فردا خورد سه شعبه بر حلق شیرخواره

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

****************** مصائب روز عاشورا *********************

روز دهم ز مـاه اشـک و عـزا رسیده            امروز عزیز زهرا گردد سرش بریده

امـروز از آسمان ها بانـگ عـزا بیاید            آوای جــانـگــداز، واغــربـتــا بـیــایـد

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

احـمـد ز آسمانها گـیـرد سـراغ فرزند            زهرا زند به گودال بر سر ز داغ فرزند

ای بی حیا، حـیا کن از ذات حیِّ داور            بس کن دگر حرامی خَنجر مزن به حَنجر

 گر می بُری سَرش را از جور و ظلم و کینه            با چکمه ات تو دیگر ضربه نزن به سینه

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

******************* ظهر عاشورا؛ وداع ********************

ای که مرا توئی جان آهسته تر حسین جان            زینب بُوَد پریشان آهسته تر حسین جان

ای در میانِ گودال خَـدّالـتَـریبِ زینب            شَیبُ الخضیبِ زینب یار غریبِ زینب

مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان؛ مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان

*****************************************************

بعد از تو پیکر ما گردد کـبود و نـیلی            دشمن ز ما کِشَد ناز با ضربه های سیلی

صبری کن ای برادر ای جان فدای رویت            تا که زنم در این دَم گلبوسه بر گلویت

بـرو عـزیز زهـرا، ای قـبـله گاهِ آمال            قـرار بـعـدیِ مـا فــردا مـیـان گــودال

مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان؛ مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان

****************** مصائب قتلگاه سیدالشهدا ******************

ای زادۀ پـیـمـبـر آیـا تـویـی حـسـیـنـم            ای پاره پاره پـیکـر آیا تـویی حـسیـنم

گشتم کنار جسمت در قتلگه زمین گیر            شد پیکرت کفن پوش از سنگ و تیر و شمشیر

حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا

*****************************************************

شنیده ام به گـودال بس پرده ها دریدند            رأس تو را حسینم چون از قفا بُریدند

جسم تو زیر نورِ خورشیدِ داغ و سوزان            جسم من و سه ساله نیلی ز جورِ عدوان

بر خـیـز و کن نظاره، ای دلـبر یگانه            از تو جـدا نـمـودنـد ما را به تـازیـانه

حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا

******************* مصائب شام غریبان ********************

از خیمه ها حسین جان آتش زند زبانه            از ما عدو کِشَد ناز با ضرب تازیـانه

آهـم رَوَد بـرادر از داغ تو به افـلاک            رأست به راهِ کوفه جسم تو بر روی خاک

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

طفلان بی پناهت حیران به دشت و صحرا            در خیمه های سوزان ذکر همه یا زهرا

در بین آتش و دود بر سر زنان سکینه            زنـده شـده دوبـاره یــادِ غــمِ مـدیــنــه

یـادِ دَمی که شعله از در زبانه می زد            دشمن گـلِ عـلـی را با تـازیانه می زد

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

**************** مصائب ورود اهل بیت به کوفه ****************
خورشید بی مثالم بـرادرم حسین جان            غرقه به خون هلالم برادرم حسین جان

گرچه زِ مـاتـم تو ای دلـبـرم خـمـیـدم            با ذوالـفـقار خـطبه از فـتنه سر بریدم

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

گرچه به من رسیده کوه بلا حسین جان            کوفه شد از کلامم کرببلا حسین جان

با من اگر نگـویی حـرفـی دگر برادر            از نِی بگو کلامی با این سه ساله دختر

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

نـور دو دیـدۀ من منـزل مبارکـت بـاد            ای سر بـریـدۀ من منـزل مبارکت باد

چون در میان گودال خنجر ز کینه خوردی            آه ای غریب مادر لب تشنه جان سپردی

حسین خدانگهدار غم شد به سینه غالب            قـرار بـعـدیِ مـا در بَـزمِ دِیـرِ راهـب

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

: امتیاز

پخش سبک

گر آمده ایم اینجا، ما زائـر مولاییم            دعوت شده از سویِ،صدیقۀ کبراییم

بـا کــوه گــنـاه و، بـا دیـدۀ گـریـان            گل کرده به لبها، آوای حسین جـان

---

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

ما دشمنِ هر ظالم، در جبهۀ اسلامیم            ما یاورِ مظلوم و، در حالتِ احرامیم

ما مُحرمِ حـجِّ، عـباس و حـسـیـنـیـم            دائـم به طـوافِ، بیـن الحـرمـیـنـیـم

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

با خون خدا عهد و، پیمان وفا بستیم            ما سیـنه زنِ داغِ، شاهِ شهـدا هستیم

یاد غـمِ گـودال، جـانهـا شده بر لب            وای از دلِ زهرا، وای از دلِ زینب

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

***************** مسلم بن عقیل علیه السلام ****************

نور دل ثـارالله، من مسلـمِ محـزونم            شاهد به غمم باشد، این چهرۀ پر خونم

بنگر گـل زهـرا، دل گـشته اسیرت            شد دارالعـمـاره، مـعـراج سـفـیـرت

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

من نامه نوشتم که، آیی به سوی اینجا            اما به خدا دیدم، بی حرمتی از اعدا

اینجا همه فکـرِ، ظـلمـند و جـفـایـند            در فـکـر جـنـایـت، بر آل عـبـایـنـد

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

**************************************************

من غصۀ آن دارم، که غرقه به خون گردی            بی سر شَوی ای مولا، از کینه و نامردی

گـردد دل عـالـم، از غـصه لـبـالـب            سیـلی و رقـیـه، کعـب نی و زینـب

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

******************* ورود به کربلا *********************

شد قافلۀ غربت، وارد به حریم غم            مرثـیه بخواند دل، با نـاله و با ماتم

دارد هـمـه عـالـم، شـور شـهــدایـی            حـاجـی سـه سـاله، شد کـربـبـلایـی

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

این دخترک محزون، از غصه پریشان است            گویا که ازین دم در، اندیشۀ هجران است

مَـحـوِ رُخِ بابـا، گـردیـده نـگـاهـش            او روضه بخـواند، با نـالـه و آهـش

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

بابا به دلم دارم، یک غربت تحمیلی            بعد از تو زند دشمن، بر صورت من سیلی

ای هـسـتی عـمـه، ای سَـیّـد عـالــم            ما را ببـر از این، وادیِ پُـر از غـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

*************** حضرت رقیه سلام الله علیها ****************

در گوشۀ ویرانه، من مرثیه میخوانم            بابای غریبِ من، با سر شده مهمانم

بی تو هـمه عُـمرم، انـدوه و عـذابه            خوش آمدی ای سر، به کنج خرابه

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************************************************

بنگر به سر و وضع و، آشفتگیِ حالم            من درد دلم با تو، می گویم و می نالم

چون مـادر سادات، رویم شده نیلی            از کینۀ زجر و، وان ضربت سیلی

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************************************************

بر فیض وصالت دل، بسته شده ام دیگر            من را تو ببر بابا، خسته شده ام دیگر

بـابـا شــده ام سـر، افـکــنـدۀ عــمّـه            شـرمـنـدۀ عـمّـه، شـرمــنـدۀ عــمّـه

بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان، بـابـا یا حسین جـان

**************** طفلان زینب سلام الله علیها ****************

دو دسته گل زینب، راهی سوی میدانند            در جنگ حق و باطل، مردانه رجز خوانند

در جـبـهـۀ اسـلام، یـارانِ حسیـنـنـد            طفـلان عـقـیـلـه، قـربانِ حـسـیـنـنـد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

مادر به یکی خیمه، بنشسته و غم دارد            بارانِ غم و غربت، از دیدۀ خود بارد

گوید به زیر لب، ای نـور دو عینم            جـانِ من و این دو، قـربانِ حـسـینم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

ما درس وفاداری، از دُخت علی گیریم            در راهِ شریعت از، این عمر گران سیریم

رزمـنــدۀ راهِ، ایــمــان و وفــایـیــم            قـربـانـیِ عــشـقِ، شــاهِ شـهــدایـیـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************** عبدالله بن الحسن علیه السلام ***************

با حالتِ محزون و، آشفتگیِ احوال            عـبدالّهِ دلخـستـه؛ آمد وسـطِ گـودال

چون دیده عمو را، بی یاور و تنها            بنـموده حـمـایت، از یـوسف زهـرا

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

در قتلگهِ غربت، بگذشته ز جان و سر            بر تیغ عدو دستش، گشته سپر دلبر

دستش چو جدا شد، از پاکیِ احساس            شـد زنـده دوبـاره، مـرثـیـۀ عـبـاس

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

جاری شده از داغش، اشک علی و زهرا            در بستر خاک و خون، ناله زده یا اُمّا

جـانهـا به فـدایِ، آن روی نکـویش            شـد قـتـلـگـهِ او، آغـوش عـمـویـش

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

***************** حضرت قاسم علیه السلام ****************

وای از غم هجران و، ازدرد پریشانی            ای نجمه بزن ناله، قاسم شده قربانی

این طفل دلاور، گردیده زمیـنگـیـر            از ضربۀ سنگ و، سرنیزه و شمشیر

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

وای از دلِ بابایش، وای از غم عظمایش            او می کشد از غربت، بر روی زمین پایش

در معرکه قـاسم، صد پاره بدن شد            شرمنده حسین از، رخسار حسن شد

جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم، جـانـم عـمـو جـانـم

**************************************************

یاد شهـدایی که، در راهِ خـدا رفـتند            با پیروی از قاسم، تا کرببلا رفـتند

بـا یـاد خــمـیـنی، بـا یـادِ شـهـیـدان            بر گو ز وُجودت، مولا یا حسین جان

مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان، مـولا یا حسین جـان

*************** حضرت علی اصغر علیه السلام **************

ای در افق عصمت، ماهِ شهدا اصغر            شش ماهۀ عطشانِ، شاه شهدا اصغر

تو مَحـوِ جـمالی، بر روی دو دستم            سیـرابِ وصالی، بر روی دو دستم

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

**************************************************

در جنت الاعلا شد، نوحه گرِ تو زهرا            از خشکیِ لبهایت، شرمنده شده بابا

بـر دست پـدر شد، جـانِ تو فـدایـی            ای طـفـل خـدایـی، ای کـربـبـلایـی

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

**************************************************

ای کودک شش ماه، تو جانی و هم جانان            ما را ز عنایاتت، راهیِ حرم گردان

ما سینه زنـانِ، غـمـهـای حـسـیـنـیم            در حاجت کـویِ، بیـن الحـرمیـنـیـم

لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر، لای لای علی اصغر

*************** حضرت علی اکبر علیه السلام ***************

تو جان منی اکبر، خونین بدنی اکبر            ای تازه جوان من، صد پاره تنی اکبر

بنـگـر پـسـرم بـر، این قـد خـم مـن            لشگـر ز ره دور، خـنـدد به غم من

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************************************************

بنگر منِ دلخون را، دل مضطرب و خسته            جسم تو پُر از خون و، فرقت شده بشکسته

قصد تو عـزیـزم، یـاریِّ ولـی بـود            جرمت فقط این بود، نام تو علی بود

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************************************************

یک لحظه گشا چشم ای، نور بصر لیلا            ای غرفه به خاک و خون، قرص قمر لیلا

داغ تـو دلـم را، بر غـصه نـشـانـده            چیزی دگر از این، جـسم تو نمانده

جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر، جـانـم عــلـی اکـبـر

**************** حضرت عباس علیه السلام ****************

ای یار وفادارم، سردار و سپهدارم            از پیشِ منِ مظلوم، رفتی ای علمدارم

در علـقـمه گشتی، چون لالـۀ پـرپر            تو رفتی و مانده، تشنه، علی اصغر

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

**************************************************

بنگر که به روی خاک، از غصه نشستم من            گفتی یا اخا و از، داغ تو شکستم من

ای ساقی عطشان، بر گو چه کنم من            با اشـک ربـاب و، با خـنـدۀ دشـمن

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

**************************************************

ای کشتۀ اسلام و، سرباز ره مکتب            بعد از تو کند خولی، خنده به غم زینب

بعد از تو شود جمع، ای یاور زینب            یک عـده حرامی، دور و بر زیـنب

جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل، جـانـم یا ابا الـفضل

***************** مصائب شب عاشورا *******************

ذکر لب آلُ الله، مُزَمّل و صافات است            امشب شب عاشورا، هنگام مناجات است

در راه ولایـت، بـا نــور سـعــادت            بـاشد دل یـاران، مـشـتـاق شـهـادت

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

باشد به دلی خون و، با نالۀ یا زهرا            زینب به یکی خیمه، خونین جگرِ فردا

با اشـک روان و، آشـفـتـگـیِ حـال            دارد بـه دلِ خـود، انـدیـشـۀ گـودال

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

در صحنۀ عاشورا، خشکیده شود گلشن            شمر آید و با چکمه، دیگر چه بگویم من

بر یوسف زهرا، او ظلم و جفا کرد            سر را ز تن او، لب تشنه جدا کرد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

****************** ظهر عاشورا؛ وداع ******************

گـرید همۀ عالم بر، حال دل زارت            ای تشنۀ بی یاور، حق یار و نگهدارت

ای بر هـمه راهت، وادی  سعـادت            عـازم شـده ای بـر، میـدان شهـادت

یـا زهــرا یـا زهــرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهــرا

**************************************************

بعد از تو به دل دارم، اندوه اسارت ها            من مانم و کعب نی، من مانم و غارت ها

اما هـمـه ایـنهـا، یا سَـیّـدُ الـعـطشان            در وادی اسـلام، مـا را بُـوَد آسـان

یـا زهــرا یـا زهــرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهـرا، یـا زهـرا یـا زهــرا

**************************************************

ای جان به فدای آن، رخسار نکوی تو            صبری که زند خواهر، بوسه به گلوی تو

بـوسـه به گـلـویـی، که در رَهِ داور            گردد ز غـریـبی، بُبریـده ز خنجـر

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

****************** مصائب شام غریبان ******************

در قلب همه یاران، داغ غم هجران است            ناله بزند زهرا، که شام غریبان است

نـالـه بـزنـد از، این مـاتـم عـظـمـی            بی سر تنِ یوسف، افتاده به صحرا

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

مرثـیه بخـواند دل، با نـاله آتش بار            آتش زده بر خیمه، کوفی جنایتکار

خـورشیـد امامت، در خیمۀ سوزان            بر حـالت زارش، عـمـه شده نـالان

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

از سوز عطش طفلی، افتاده به حالِ غش            دامان یکی کودک،بگرفته خدا آتش

یک عده و ظلم و، بی شرم و حیایی            ای سـاقی لشگـر، بر گو به کجایی

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************** خروج اهل بیت از کربلا *****************

از کرببلا تا شام، لبریز وصالم کن            ای همسفر زینب، رفتم تو حلالم کن

خـونـیـن بدن من، ای پـاره تـن من            رزمـنـدۀ اسـلام، ای بـی کـفـن مـن

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

بدعت شده ایجاد و، من دشمن این ننگم            با خطبه و با اشکم، در معرکه میجنگم

با نطق و حجابم، در کوفه و در شام            مردانـه بجـنـگـم، در لـشگـر اسلام

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

هجرت کنم از اینجا، من با دو جهان ماتم            برخیز و ببین دورم، گشته پُرِ نامَحرم

بنگر که شدم در، این مرحله از راه            با شمر و سنان و، با حـرمله همراه

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

*************** مصائب ورود اهل بیت به کوفه **************

در کوفه سر بازار، آن عترتِ طاهایی            رسوا بکند دشمن؛ با هیبت زهرائی

یک سر روی نیزه، یک دل پُرِ غمها            هـمـناله شـویـم ما، با دخـتـرِ زهـرا

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

با یک دل غمدیده، با یک تنِ آزرده            چون سَروِ قوی بنیان، چون لالۀ پژمرده

با نـالـه بگـویـد، ای نـور دو عـیـنـم            ای رأس بریـده، لب تـشنه حـسیـنـم

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

**************************************************

ای قرص هلال من، ای دلبر بی پیکر            با دخترکت از نی، حرفی تو بزن آخر

مـاتـم هـمـه دم از، داغ تو بـگـیـرد            ترسـم که رقـیـه، از غصه بـمـیـرد

واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا،  واویــــلا واویــــلا، واویــــلا واویــــلا

: امتیاز

پخش سبک  

شب اول - حضرت مسلم

یه شب تار- یه سپهدار-  با دل زار- تن بیمار           شده آواره و حیران - توی کوچه توی بــازار

دست بسته - تن خسته - عهدشو دنیا شکسته           آمـده پشت دیــوار- خــانــۀ طــوعه نـشـسـتـه

---

واویلا واویلا واویلا واویلا

دل زارش- بیقراره - زیر لب زمــزمه داره           کاش میشد اهل حرم رو- با خودش مولا نیاره

اگه رفتم - به ســر دار- خــدا آقا مو نگهـدار           اگه دست - منو بستن - فــدای دست عـلـمدار

واویلا واویلا واویلا واویلا

شکر لله - به ره دوست - شدم اول - من فدایی           از همین جا - توی کوفه - دل من شد- کربلایی

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب دوم - ورودیه

دوبــاره این- دل زارم- بیــقــراره- بیقــراره           میخواد این دل - که بسوزه - باران از دیده بباره

آمده ماه محرم- خواهرش در - شور و شینِ           تو دلش عشق حسین و- رو لباش ذکر حسینِ

واویلا واویلا واویلا واویلا

خواهرش زینب محزون - میزنه بر- سینه و سر           مـادرش زهــرا میخونه - دوباره غریب مادر

آمــده موسم اشک و - گـریه و ضجّه و نـاله           برا اکبر- برا قـاسم- برا اون طفل سه ســاله

واویلا واویلا واویلا واویلا

 خــدایــا بر عــزادارا - بده تـوفـیـق گــدایـی           شاید امسال - تو محرم- دلمون شد - کربلایی

 واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب سوم - حضرت رقیه

به دلــم افـتـاده امشب - که میــاد بابای نـازم           میخوام امشب- نذر بابا- عاشقانه- جان ببازم

به دلــم افتاده امشب- که شفــا میگیــره دردم           میرم امشب - پیش بابا - میرم و بَر- نمیگردم

واویلا واویلا واویلا واویلا

کی میگه- من یه یتیـمم- کی میگـه بابا ندارم           میخـوام امشب- سرمو رو - شانۀ بابا بزارم

اگه بـابا مو بـبـیـنــم - می شـمـرم درد دلامو           نشون بابا میـدم من - هم پاهامو- هم موهامو

واویلا واویلا واویلا واویلا

منو اشک و- منو ناله - من و غربت - من وسیلی           من و این کنج خرابه - من و این صورت نیلی

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب چهارم - حضرت حر

شب چارم از محرم- شب هرکی- دلشکسته است           شب توبه- شب برگشت- شب هرکی- زار وخسته است

شب چارم- ازمحــرم- شب هرکی- روسیــاهِ           هرکی که چاره نــداره- هرکی که غرق گناهِ

واویلا واویلا واویلا واویلا

آی گنهکــارا بیــایـیـد - آقــای ما مهــربــونه           ما خطا میکنیم اما- بازم اون ما- رو میخونه

شب چارم- شب حُـرِّه- شب آزادی و غیـرت           شب اشک و- التمــاسِ- به امیــد یه عنــایت

واویلا واویلا واویلا واویلا

اگه با عشق و ارادت- بشه دریا- دیده هامون          میـزنه آقــا صدامون- میکنه زهــرا دعـامون

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب پنجم – عبدا... بن الحسن

عمو جــونم- تا که دیــدم- اسیـر قــوم لئیمی           نمی خواستم- که دوباره- بچشم طـعـم یتیمی

نمی خواستم- جا بمانم- عمو از قاسم و اکبر           مرغ روحــم- برای دیدن زهــرا- میــزنه پر

واویلا واویلا واویلا واویلا

از تو دستای قشنگت - تا خدا من- پر کشیدم           فدای دستهای پر مهـرت عمو دست بُریــده ام

چی دیگه بهتر از اینه - شدم آ خر- یه فدایی           خــدا حـافـظ عمه زینب شده هنگــام جــدایی

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب ششم حضرت قاسم

اذن میدان- بده برمن ـ عمو جونم - عمو جونم           بعد اکـبر- نمی تونم - نمـی تـونم - که بمونم

عمو جونم - بخدا این - دل شیدا ـ شد هوایی           بزار من هم ـ مثل یـارات ـ باشم آقا ـ یه فدایی

واویلا واویلا واویلا واویلا

عمو جونم - دل تنگم- بی قرار- روی باباست           خیلی وقته - تو دلم شوق وصال - روی زهراست

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب هفتم- حضرت علی اصغر

روی دست- گل زهرا- میدرخشه- یه فرشته           که تودستـهـای قـشـنـگـش- سند بــاغ بهـشته

توی خیمه- یه دل بی تب و تابه - که خرابه           بارالها - روی دستهای حسین طـفل ربــابـه

وایلا واویلا واویلا واویلا

توی لشگر-یکی پیداست- که تو دستش یه کمونه           گمانم طفل ربــاب و- حــرمله کــرده نـشونه

وایلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب هشتم – حضرت علی اکبر 

غرق خون شد- گل لیلا- وای اَمان از- دل بابا           ارباً ارباً - ماه زهـرا- وای امان از- دل بابا 

آمـده بابـای پیــرش- کنــار نـعـش جــوونـش           میزنه بوسه به روی- صورت غرقه به خونش

واویلا واویلا واویلا واویلا

آمدم یک - بار دیگـه - صداتـو بشنـوم اکبــر           آمدم تا- که بـدم من-  تو رو تحــویل پیـمـبر

تو رو کشتن- نانجیبا- مرگ براین- فرقه اعدا           اف بر این پستی اعدا- بعد تو خاک - سر دنیا

واویلا واویلا واویلا واویلا

تو حرم از- غم اکبر- شیون وسوز و گـدازه           عـمـۀ زار و حــزینش - رفته تشیــع جـنــازه

ای خــدا داغ پیمبر- تازه شد باز- توی خیمه           اشبه الناس رسولِ - تو خوابِ ناز- توی خیمه

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب نهم- حضرت ابالفضل (ع)

 عمو رفته - آب بیاره- آخه اصغر- بی قراره           عـمو رفته - آب بیــاره - کـار عمه - انتظـاره

توی خیمه شده نجوا - عـمو عبـاس شده سقا          رو زمین دستهای سقـّا ـ به کـمر دستهای بابا

واویلا واویلا واویلا واویلا

کـنار علـقـمـه انگــار- مجلس خـتــم شهـیــد           آمـده مــادر ســادات ـ ولــی بـا قــد خـمـیــدِ

عمو عباس- بیا برگرد- بی تو عمه نگــرانه           عمو عبــاس- بیا برگـرد - که بـابا تنها نَمانه 

واویلا واویلا واویلا واویلا

********************

شب دهم – امام حسین (ع)

تسیـلـیـت آی ـ عــزادارا - آخــر کار حسیـنِ           ناله داره- گریه داره - هر کی که یار حسینِ

 توی خیمه - توی صحرا- همه مشغول نمازند           دلشون شادِ که فردا- با آقاشون - سر می بازند

واویلا واویلا واویلا واویلا

دل زینب - بی قراره - داره از غصه میمیره           آخه فردا - بی حسیـنِ - آخه فـردا- یه اسیره

واویلا واویلا واویلا واویلا